’t Fean’58 met beide benen op grond

zo 21 september 2003, 20.23 sportnieuws

AALSUM - WITMARSUM – Slechts één weekje mocht ’t Fean ’58
zich alleen koploper noemen van de tweede klasse
K. Tegen alle gewoonten in openden de Feansters
de competitie met twee overwinningen. Met
optimisme reisde de ploeg af richting Witmarsum,
ten onrechte zou blijken. Meer dan een
gelijkspel (0-0) zou niet verdiend zijn geweest.

Aan het spel tegen debutant Mulier was niet te
merken dat ’t Fean ’58 de trotse koploper was.
Integendeel, er werd slecht gespeeld,
uitgezonderd het eerste kwartier. Het ontbrak
niet alleen aan voetballend vermogen , maar
tevens aan vernuft, waarbij opnieuw tegen een
aantal onnodige gele werd aangelopen (Jan de
Jong, Albert Riemersma en Joost Nieuwenhuis).
Deze kaarten kunnen de ploeg in de loop van dit
seizoen nog wel eens zuur opbreken.

Mulier was onbekend voor ’t Fean ’58. Dit
seizoen acteert de ploeg voor het eerst in de
tweede klasse. De vereniging is genoemd naar Pim
Mulier (1865-1954), die als burgemeesterszoon in
Witmarsum werd geboren en daar zijn eerste twee
levensjaren doorbracht. Mulier was een pionier
op
sportgebied. Hij voerde het voetbal en het
cricket in Nederland in.

De koppositie van de Feansters maakte echter wel
indruk bij Mulier, dat de eerste wedstrijd tegen
VEV ’67 met 5-0 verloor. “Is dat het niveau van
de tweede klasse?”, vroeg men zich na deze
zeperd
angstig af. De debutant is trouwens onbevangen
aan de competitie begonnen. “Geniet er van”, is
het devies voor dit seizoen voor de ploeg uit
de ‘Keatshoeke’, die met Folkert van der Wei en
Karel Nijman twee PC-winnaars van dit jaar
binnen
haar gelederen heeft.

Het begin was voor de bezoekers. Vlot
combinerend
werd het doel opgezocht van de prima keepende
Melis Bergsma. Maar na een kwartier vielen de
mannen van trainer Henk de Boer weer terug. De
thuisclub bleek ten onrechte vrees te hebben
voor
de koploper en gooide na een kwartier alle
schroom van zich af. ’t Fean ’58 viel terug in
de
oude fout, weigerde weer te voetballen en ging
zich bedienen van de lange bal, waarbij het
middenveld met overgeslagen. “Ik weet niet wat
het is”, vroeg Henk de Boer zich na afloop
af. “Het is net of er dan een soort angst
binnensluipt. En dat is beslist niet nodig, dat
hebben we in de aanloop naar de competitie
genoeg
laten zien”.

Dus niet de blauwhemden, maar de hard werkende
Johan Hofstra ging het middenveld beheersen. Hij
stuurde zijn voorwaartsen steeds vaker richting
de goal van invaller doelman Marten van Esch. ’t
Fean ’58 kreeg steeds minder greep op het
spel. “Wij speelden te ver bij de man weg”, vond
Henk de Boer, “bij balverlies hadden wij het
veld
korter moeten houden”.

Hoewel het niveau van de wedstrijd te wensen
over liet, was het beslist geen bloedeloze
wedstrijd, zoals de 0-0 uitslag zou doen
vermoeden. Het spel ging op en neer en er waren
van beide kanten toch een aantal mogelijkheden.
Duidelijk was dat zou dit voor ’t Fean ’58 een
toevalstreffer moest worden, maar deze bleef
uit.