Jos gaat los: Schaap in wolfskleren

Jos van Noord zo 2 februari 2025, 11:00 column

Luister hier de column

Wat moeten wij hier met die wilde wolven, nieuwste hobby van onze natuurbeschermers? Ons Provinciebestuur is bij nader inzien tegen, Staatsbosbeheer is voor de wolf. Die is weer tegen natuurwandelaars, tegen paddenstoelenplukkers, uitwaailiefhebbers, wildkampeerders en mountainbikers. Tegen schapenboeren ook, eigenlijk tegen alle Nederlanders. Niks mag. Een wonderlijke organisatie, die zich keert tegen z'n opdrachtgevers!

Het lijkt de overheid wel, daar is Staatsbosbeheer dan ook een verlengstuk van. Ooit zochten Nederlanders, als eigenaren van Nederland, een hovenier. Dus namen wij een boswachtersclub in dienst om de buitenboel te beheren. Beheren, niet de baas spelen.

Geef hier iemand een uniform en die waant zich meteen de baas. De tuinman ging op de stoel van de tuineigenaar zitten. Schrijft nu voor aan de eigenaar van de tuin waar en wanneer die wel en niet in zijn eigen tuin mag komen. Ook worden er, zonder overleg met de eigenaar, in de tuin bijtgrage dieren verwelkomd en vertroeteld.

Onze verstandhouding met de buren was prima, tot daar door boze wolven al honderden schapen werden doodgebeten. Boze beesten, boze bazen, boze buren. Boze burgers.

Eeuwen geleden, toen Nederland nog niet half zoveel inwoners had, maakten we korte metten met de wilde wolf, omdat die in zijn sterk gekrompen leefgebied een bedreiging ging vormen voor mens en vee. We gaan de natuur herstellen, zo bedachten ze twaalfhoog in Den Haag. Grienpies wil terug naar toen. Hebben we wel genoeg stikstof voor die toendra?

De wolf hoort erbij. Moet terug, met subsidie uiteraard. Ruime vergoedingen voor doodgebeten en opengerukte schapen, ook voor het plaatsen van rasterwerken.

Eerder waren wilde avonturen met edelherten en konikpaarden uitgelopen op massale afschotdrama's. De Dierenbescherming kwam tot de conclusie dat deze dieren nooit uitgezet hadden mogen worden.

Gebeurt nu weer, in de Fryske Wâlden. Snel groeiende kuddes damherten - ook zo'n subsidiehobby van natuurbewakers - veroorzaken regelmatig verkeersongelukken. De dieren trekken zich nergens wat van aan, wippen zich suf, lopen elkaar dus al snel in de weg en dan is er nog maar een oplossing: afschot.

Natuurgebied? Ons land is volgebouwd en waar nog geen huizen staan en woonwijken met torenflats, daar moeten die komen of daar zijn al winkelcentra, recreatiegebieden, intensieve vleesfabrieken, industrietterreinen, pretparken en snelwegen. Op onze Wadden is het drill-baby-drill, vogels worden vermalen in gehaktmolenparken of moeten vluchten voor onze jachtvliegtuigen met hun oefenbombardementen.

Ons netwerk aan dijken wordt voortdurend ondergraven door uitgezette knuffeldassen, muskusratten en knaagbevers en op onze spoorbanen rijden soms wekenlang geen treinen, wegens instortingsgevaar.

Zijn die natuurknutselaars effe lekker bezig, in ons tuintje? Zo goed met beestjes. Bloemetjes, brandneteltjes, bij'tjes. Biokwelling alom. Die wolven - er struinen er hier al tegen de honderd - wacht eerdaags eenzelfde lot als onze konikpaarden en damherten. Wedden?

Natuurlijk hoort de wolf erbij in Nederland: in het grote sprookjesboek.