Foto: Geert Huisman

Sa hawwe jo neat, sa hawwe jo tefolle

ma 8 augustus 2011, 19.21 sportnieuws

WOUDSEND - Dat was van toepassing op de wind tijdens deze skûtsjesylreeks. Was er precies een week geleden op de Veenhoop zó weinig wind dat de wedstrijd na één route moest worden afgeblazen, maandagmiddagmiddag op de Hegemer Mar bij Woudsend werd er ook maar één rondje gevaren.

Maar nu wegens een overdaad aan wind. Aeolus haalde fors uit en dat betekende dat de schippers en hun bemanningen vol aan de bak konden. Het werd een zwaar, een loodzwaar zelfs, rondje en de wedstrijdcommissie besliste volkomen terecht dat dat ene genoeg was. Alles was nog heel, alle skûtsjes lagen nog rechtop en er waren geen ongelukken gebeurd.

Al was er wel degelijk een bemanningslid van Lemmer met een arm uit de kom afgevoerd naar het ziekenhuis, en werden vanaf het achterdek van Grou twee bemanningsleden gelanceerd in het ruwe water van de Hegemer Mar. Maar eigenlijk was het voor veel betrokkenen een wonder dat er überhaupt gezeild werd, al moet het een dubbeltje op z’n kant zijn weest. Aan de andere kant: ‘als de nood komt aan de man, blijkt er wie het ambacht kan’, staat er op het sluishokje van de Lemster sluis.

Met andere woorden, nu, onder deze moeilijke onstandigheden, bleek wie zijn schip het best onder controle had. Het was een schitterend gezicht voor al die toeschouwers op de oever bij de Yndyk of op het water van de Hegemer Mar: veertien zwaargereefde skûtsjes die ‘mei it wetter yn ‘e warring’ over het venijnig golvende water stoven, met als decor een echte Hollandse zomerlucht.

Voer voor liefhebbers, en fotografen natuurlijk, maar een helszware opdracht voor de schippers en hun bemanningen. ‘It gie der om wei’, op deze ‘bluisterige en rûzige’ maandagmiddag in augustus. Het weer was beter dan voorspeld, maar de windverwachting klopte wél, er stond een dikke zes en dat is eigenlijk voor de merendeels zwaar overtuigde skûtsjes op, misschien wel óver de grens.

Het bleef dus bij één route, maar daarin zat wel alles wat een wedstrijd nodig heeft: twee lange kruisrakken en een lang voor-de-winds-rak. Tekenend was dat geen van de schippers het waagde om de fokkeloet te gebruiken, het ging zo al hard genoeg. Het was ‘gefundens Fressen’ voor Pieter Brouwer van Heerenveen, dit is zijn favoriete habitat en het verbaasde dan ook niet dat hij zijn Gerben van Manen als eerste over de finish stuurde.

Woudsend deed het op eigen water prima door knap tweede te worden en er was een derde plaats voor Joure. Grou, een van de kanshebbers op de titel, werd vierde en schipper Douwe Visser van de Grousters zal met genoegen hebben gezien dat concurrent Sneek acht punten moest bijschrijven in het klassement. Dat betekent dat Sneek nu nog maar zes punten voorsprong heeft op runner up Heerenveen. En dat is ‘in minne maat om achter jo te hawwen’. Drachten werd teleurstellend laatste omdat de Drachtsters zich in het laatste kruisrak verstuurden en veel te hoog uitkwamen. En dus moesten ze met een ‘dikke knik yn ‘e skoat’ naar de finish varen. Dat kostte tijd en dat leverde die laatste stek op. Leeuwarden had toen de wedstrijd al verlaten wegens een protest. Dinsdag, morgen dus, wordt er gevaren op de Fluessen bij Elahuizen. Tenminste als de weergoden niet in een al te slecht humeur zijn. Ze zijn grillig, deze vroege herfst…

FOTONIEUWS